De zwarte Schorpioen

Voor de geïnteresseerden (ja jullie twee), een weekje brousse eropzitten in de saloumdelta, gevolgd door een weekendje met rust, zwembad en kleine kinderen. In de week brousse mogen kennismaken met de eerste koortsachtige en slapeloze nacht en omdat het laagseizoen is, kregen we er gratis darmprblemen bij. Maar soit al bij al maar een daje of twee geduurd. Verder is er daar een moto 125 wat me nostalgie geeft naar de mada-periode. Voorlopig laten ze me er niet op rijden, maar ik hoop toch nog eens de wegen onveilig te maken. Morgen komen de jongeren van BD aan in Kaolack, waar ze zullen gebriefd worden door Tocoma en mezelf. Daarna vertrekken we samen richting badoudou. Dat is vlakbij waar ik zit (het centre de formation agricole Keur Babou Duiouf). s Nachts zonder pillamp zich verplaatsen is uit den boze, u weet het misschien nog wel, de slangen. Voorlopig nog geen gezien, maar wel een zwarte schorpioen, volgens de Senegalese kenners 'minstens even gevaarlijk', waarna ze hem met een slets tegenhielden en met een schroevendraaier zijn 'steker' eraf pitsten. Vervolgens lieten ze hem gaan, ongevaarlijk maar hij zal gorilla's en kikkers blijven steken 'want dat is zijn natuur' (sammy tanghe). Bueno er zijn natuurlijk adembenemende foto's die ongetwijfeld in de beste galerijen tegen hoge prijzen de deur uitvliegen maar tijdsgebrek stelt hun publicatie uit naar tijden dat ze passé en waardeloos zullen zijn. Voor de rest noch steeds wachtend op een teken van leven van de eerste Cockx-Peters combinatie...

Wist je dat (julis)...

…Mijn pc voor het eerst de geest heeft gegeven en ik daardoor richting Dakar ben geweest voor wederom een weekendje met de BD-vrijwilligsters ter plaatse alsook met een ander vrijwilligerskoppel Wim & Kristina
…Dat bestond uit een dagje plage op het eiland Nhgor, bezoek aan de Via Via en een dagje naar de Zoo met de hele kroost, alwaar zelfs chiro-gewijs zakdoekleggen werd gespeeld.
…Die Zoo iets minder diervriendelijk is dan pak weg Planckendael (bij Mechelen), met grote gaten in de kooien (gelukkig enkel bij niet-gevaarlijke dieren) en een kadaver van een olifant die gesneuveld is en verspreid ligt over de gehele zoo.
…De chimpansee mag gevoed worden en daar behoorlijk aan gewoon is. Want als je ritmisch begint te klappen doet hij achtereenvolgens een hip dansje, tolbeweging en koprol, waarna hij perfect uitkomt aan de hoek van de kooi met uitgestoken hand tussen de tralies om de beloning te ontvangen. Een 9.98 van de jury (0.02 aftrek voor het woest smijten van rommel nadat hij de beloning niet kreeg).
…Het veldwerk in de Saloum-delta een week is uitgesteld, maar daardoor kan ik wat schrijven aan het rapport over het afgelegde werk in de andere regio.
…Sommige mensen graag van brussel naar Peking gaan, zij het met de fiets (http://cnouskonpedale.wordpress.com/) of met enkele aftandse voertuigen (http://www.brusselpeking.be/)
…De nationale muziekstijl hier (naast zouk, salsa, en hip hop) hier toch wel de mbalax is. De truk om erop te dansen is zo hyperactief rond te zwaaien met armen en benen. Aan mij niet besteed, leve het hakken en de westerse muziek, met de nieuwe van interpol op kop (en op luisterpaal)

Marabouts, talibes en het team van Ndanghane

Hopla, het veldwerk in de unie van Mbadakhoune zit er op tot in augustus. In het passeren langs de dorpjes ook Ngathie Fall aangedaan alwaar er in the middle of nowhere een megahuis en een mercedes te voorschij kwam. Het dorpje is immers de thuishaven van een ‘Marabout’, weinig bekend in het Vlaamse land maar wereldberoemd in Senegal. Even tijd voor schooltelevisie.

Marabouts zijn spirituele islamitische leiders, aanwezig in het dagelijkse leven van elke senegalees en met ongelooflijk veel macht. Er zijn maar enkele (4 denk ik) marabout-families in Senegal, waarvan de Mourides diegenen zijn die achter de huidige president staan (Wade). Omwille van hun impact op de mening van de gemiddelde senegalees krijgen de marabouts behoorlijke sommen van de politieke leiders.

Een ander gerelateerd fenomeen zijn de ‘Talibe’. Dat zijn kinderen die door hun ouders naar een ‘dara’ ofte koran-school gestuurd worden en onder de hoede van een Marabout geplaatst worden. Ze krijgen hierbij geen steun van hun ouders (sommigen weten zelfs niet wie hun ouders zijn of zijn kinderen van de marabout en één van zijn tientallen vrouwen) en moeten zich redden met het bedelen voor voedsel en geld. Dagelijks moeten ze dan een deel afstaan aan de marabout, die het kan investeren in een extra vrouw of woonkamer. Een hard leven dus en vaak zijn de talibes, eenmaal opgegroeid, goede commercanten die elke frank (doe mij toch maar sabine) omdraaien, zoals de eigenaar van het boetiekske in mijn straat.

De marabout heeft ook rasta-volgelingen, de Baye Fall, die hun stem weleens durven verheffen als ze weer eens een religieus lied aanheffen. Onlangs ben ik nog door enkelen uitgenodigd op een religieus zangfeest, maar de financiële bijdrage die daarbij verwacht wordt en mijn huidskleur zal daar ook wel voor iets tussen gezeten hebben. Of ze moeten op de hoogte zijn dat ik mijn haar sinds aankomst nog niet gekamd heb en ze verwachten een spoedige spontane rasta-vorming.

De twee marabouts die ik tot dusver ontmoet heb zijn laaiend enthousiast over België. Hetzij om het grote potentieel aan tweedehands auto’s (want ook daarin verdienen ze geld, net zoals ze een groot aandeel hebben in het publieke transport) hetzij om het ‘mooiste station van de wereld’ en een viersterrenhotel daar recht tegenover. Ik vermoed dat hij Antwerpen bedoelde, want in Mechelen was hij nog niet geweest.

Voor de rest was ik ook uitgenodigd op een (katholieke) trouw verleden week. Maar omdat het mijn enige vrije dag tussen veldwerkperiodes was, de vermoeidheid toesloeg en ik liever naar vrouwen(basket) ging kijken, heb ik maar de kat gestuurd. Een goede beslissing zowaar, want het bevriende team van Ndanghane (zoals in de tekstomelet “ze spelen in een ploeg van vijf, gedurende vier maal tien minuten en dan ghane ze douchen”) werd kampioen van de ‘quartiers’ na een spannende finale. Een beetje vergelijkbaar met het verpletteren van de tegenstand -ook met quartiers overigens- tijdens West-Vlaamse 3-on-3 tornooien (www.bbcmoorsele3on3.tk). Zondag is het de kampioenenviering, maar ik zal voor de tweede maal een kat uit mijn afslankende voorraad moeten sturen. Ik zit dan immers tussen Noel Slangen en Brousse Springsteen, samen met een senegalese student.

Leve de juli-verjaardagen en de gentse, Vlaamse en nationale feesten!

Bien Entendu (julis)

aan de start van de congé een nieuwe spreuk:

“Si tu te couches avec le cul qui gratte, tu te lèveras avec les doigts qui puent”