Melodie Ouadraogo, afrikaanse gezangen

Mooie liedjes duren niet lang…en islamitische liedjes komen steeds terug. Ik vond het de laatste maanden al verdacht stil ’s nachts, maar ik dacht dat het aan mijn aanpassing lag dat ik niet meer wakker werd van de moslim-gezangen*. Niets blijkt minder waar, volgens mij was de luidspreker gewoon stuk. Het nieuwe exemplaar moet dan uiteraard getest worden, bij voorkeur van ’s avonds laat tot ’s morgens vroeg. Een mens zou voor minder goesting krijgen in de vakantie. Nog een weekje wachten en de Cassamance komt eraan. Het schrijven gaat trager dan verwacht. Hoewel, eigenlijk had ik verwacht dat het nog trager ging gaan dan verwacht dus in feite gaat het toch sneller dan verwacht. Om maar te zeggen dat de solidariteit voor vrouwen in verwachting grenzeloos is. Iets minder grenzeloos is de capaciteit om Afrikaans te dansen. In het ge-uploade filmpje ziet u dat dit beter overgelaten wordt aan de mensen die tussen de grenzen geboren werden dan aan een stelletje broederlijke delers. Maar soit, als je je niet kan belachelijk maken op de Italiaanse trouwdansvloer met een Drag-Queen beweging, moet je dat maar doen aan de overkant van de oceaan. Het filmpje waarop wij Paranoid in Moskou draaiden op de installatie in de 4x4 en de Senegalese vrouwen spontaan begonnen te hakken is helaas geweigerd door Youtube wegens een klacht omtrent auteursrechten door Patje Krimson.

Davaai

*Omdat u ongetwijfeld solidair bent met het Zuiden (wees gerust, het uiterste Zuiden, niet Wallonië), een doe-het-zelf handleiding voor islamitische zangervaringen: zoek een persoon die aan het inslapen is. Zoek een stukje lectuur en een megafoon, niet de grote Gsm vanuit Triggerhappy maar een exemplaar dat in menige Abvv-staking wordt gehanteerd. Kniel neer bij de slapende persoon met de megafoon op oorhoogte en draai de volumeknop tot het streepje ‘Max’ of ‘Oorschade’. Reciteer nu het stukje lectuur, maar op Sammy TANghe-wijze, dus achterstevoren. Om het geheel volledig onverstaanbaar te maken, zorg je ervoor dat uw mond vlak aan de megafoon gehouden wordt en niet op 15cm afstand, zoals doorgaans aangeraden is. Probeer dit te doen al zingend, liefst gebrekkig, zodat het niet melodisch overkomt. Om uit te rusten en de slapende persoon in de waan te laten, stop je even na elke paragraaf. Wanneer je denkt dat de persoon net terug aan het insoezen is, begin je aan de volgende paragraaf met een nog groter enthousiasme. Onthoud, té enthousiast kan niet, overdrijven is de regel!

Tip voor de singles: je kan het overdag opnemen en ’s nachts met de iPOD afspelen. Dag én nacht plezier!

Foto's

Foto's op de site gezet voor de liefhebbers

Bien Entendu (Augustis)

Zoals gezegde zijnde: Spreekwoord van God en u zal gehoord worden.

“Qui veut souffrir, traîne son sexe dans la fourmilière”.

Wist je dat (augustis)…

…de beestenteller na de maand veldwerk blijven staan is op één slang, twee schorpioenen en een drie kolonies apen die telkens de weg overstaken (zonder kijken, klachtenbrief richting Flor Coninx onderweg). De BD-jongeren hebben naar het schijnt wel een grote boa gezien tijdens hun verblijf in de families. Ik wacht op de foto’s.
…de nostalgie naar Madagaskar niet ver weg was, want ik heb de wegen nog eens onveilig gemaakt op een 125cc. Zoals zwemmen en neuspeuteren blijkt dat je ook motorrijden nooit verleert.
…de rijcapaciteiten van mijn vertaler en een stagiair in het ‘Centre’ een pak minder waren. Beiden hebben een valpartij op hun palmares. Spijtig genoeg zat ik bij de eerste achterop, recht tegen de poort van het Centre gereden. Gelukkig was deze niet vastgezet zodat ze wat meegaf.
…zonder erg dus, maar sindsdien reed ik wel altijd. Dat bespaarde 5 minuten en 6 keer stilvallen bij elk vertrek.
…het duidelijk blijkt na het jongerenkamp: de borsten der vrouwen in Senegal zijn zoals de loopbaan van Swat Vanderelst. Veelbelovend op jonge leeftijd, een kortstondig hoogtepunt, maar door gebrek aan ondersteuning en overmatig (drank)gebruik laten ze het hangen op latere leeftijd om vervolgens op het einde van de carrière zo goed als aan de grond te zitten.
…het regenseizoen wel degelijk van start is gegaan. Positief zijn de koelere temperaturen en de contente boeren. Minder goed nieuws zijn de onberijdbare wegen, muggenkolonies, ophopend vuil, geurhinder en toenemende malaria.

Zoals Bob Savenberg en Stef Bos zouden zeggen…

…breek de stilte. Speciaal voor de grote broer, aantrekkelijke vrouw en linkspotige sambapiet een verslag van de voorbije maand. Het was dus een maandje afgelegen in Centre Formation Keur Babou Diouf (richting Sine Saloum Delta). Niet altijd even gemakkelijk, want het was er rustig, soms te rustig. Zelfs twee Senegalese stagairs van een opleiding water en bos, zagen het niet zitten om daar een maand te zitten en één fake-te zelfs een ziekte om enkele dagen naar huis te gaan. Hij bleek een wonderbaarlijke genezing te hebben voltrokken bij terugkomst. Zelf had ik verschillende strategieën en hulpmiddelen om de variatie erin te houden:

-) de weekendjes met Tocoma & Family richting Toubacouta en Petite Côte met lekker eten, plezier in het zwembad, airco en echte matrassen (cfr. Paris Hilton).

-) de jongeren van de BD-inleefreis. Limburgers, wereldburgers! Om de reünie achteraf te vergemakkelijken heeft BD er voor gekozen om de jongeren uit één regio te selecteren. Dit jaar valt het verslag van de inleefreis dus ongetwijfeld te bewonderen in Het Belang van Limburg. Het moet gezegd, het waren allen zeer sympathieke mensen. Er werd herbebost, geëvalueerd en ik heb me nog eens kunnen wagen aan een kleurenwies (nipt tweede geëindigd, maar de winnaar had veel betere kaarten, speelde vals en was hoogbegaafd).

-) Mijn eigen werk had ook wat variatie. Tijdens het verblijf werden vijf representatieve families uitgekozen om een ‘portrait de famille’ van te maken, gaande van arme tot rijke (ttz rijk naar plattelandsnormen in Senegal, m.a.w ze hebben eten genoeg gedurende het hele jaar) familie. Meer uitleg in de broederlijk delen-verantwoorde nieuwsbrief.

Edoch de schamele maaltijden bij de families (het is het einde van het landbouwjaar dus de voorraden en het geld raakt langzamerhand op) en gebrek aan fruit heeft toch een algemene vermoeidheidstoestand gecreëerd. Omdat ik de prijs voor beste choreografie tijdens een flauwval-actie gekregen had (volgens de eenmansjury was de oogdraai-beweging die deed denken aan een hypnose van doorslaggevend belang) mocht ik verleden vrijdag een dagje uitrusten. Maar ondertussen helemaal ok, na een weekendje Mbour (die matrassen en dat lekker eten dus).

Voor de rest is het nu de bedoeling dat voor 1 september alles wordt neergeschreven. Dan pak ik twee weekjes kontzee richting Cassamance en daarna is het bespreken van de resultaten met de gemeenschappen van de twee zones waar ik gewerkt heb. Verder komt de mama nog op bezoek en wordt er in november richting afgelegen gebied voor het avontuur gekozen.