Afscheid en verwelkomingen

In de expat-wereld is alles tijdelijk. Het voordeel is dat je steeds nieuwe mensen tegenkomt, het nadeel is dat er steeds afscheid genomen moet worden. Maar zoals Cruyff al aangaf ‘heb elk nadeel zijn voordeel’ en in het geval van afscheid wil dat zeggen: feestjes. De afgelopen weken waren dus uiterst aangenaam, met barbecues, discotheekbezoeken en andere festijnen. Bovendien hadden plaatselijke vriendjes nog eens bezoekers over de vloer die graag basketten, badmintonnen en machiavelli spelen. Ontspanning troef dus. Mijn reputatie in de machiavelli-wereld neemt ondertussen Risk-iaanse vormen aan (‘Tout contre Klaas’), ja een mens moet ergens zijn voldoening uit halen nieuwhaar…

Helaas dus zijn de tofste mensen richting Frankrijk. Maar geen nood, de toekomst lacht ons tegemoet met als hoogtepunt van tijdverdrijf de finale Celtics-Lakers en Euro 2008, leve de passieve sport! Ik heb zelfs een volledig foute hoed-in-de-vorm-van-een-bal gekregen van de coach (dit is de term voor mijn begeleider, helaas weet de goede man niks van voetbal af, wat dan ook vermeld werd als negatief punt bij de evaluatie) om Spanje naar de titel te schreeuwen. Ik vrees echter voor de Duitsers en dat zou enkel goed nieuws zijn op het vlak van gratis bier, aangezien mijn vaste voetbal-compagnon ter plekke een Frankfurter is.

Het grootste nieuws is dat ik een nieuwe huisgenote heb: een Française die in Londen woont en werkt. Het is de dochter van een vriend van een vriend (beiden zijn ondertussen ook al vertrokken) en ik ben bijgevolg genoodzaakt om de toiletbril omlaag te doen, mijn kleren niet langer te laten liggen op de exacte plek waar ik ze heb uitgedaan en mijn boeren te bewaren voor de reünies met URPA, de boerenunie der cashew-producenten. Moest er volk geïnteresseerd zijn in ons werk met deze unie, ik heb een nieuwsbriefje gemaakt dat te bezichtigen zal zijn op www.anacardium.info (een website eveneens van ons project).

Verleden week ook drie daagjes een ‘atelier’ van onze Duitse vrienden van GTZ (die gespecialiseerd zijn in het houden van eindeloze ateliers) gevolgd om de toekomst van de cashew in Benin te bespreken. Zo een atelier loopt vol van mensen die eigenlijk niet weten waar het over gaat, toch intelligent willen overkomen maar vooral geïnteresseerd zijn in de per diem die hen toegekend wordt. Deze bedraagt immers maar liefst 20000 FCFA oftewel 30 euro per dag en dan komt er nog eens gratis eten en logement bovenop. Als je weet dat 20000 FCFA ongeveer het gemiddelde is wat Jean Avec la Casquette hier per maand opstrijkt…Veel volk dus en omdat ze allemaal hun zegje willen doen een complete chaos (vergelijkbaar met een bezoek van mega mindy aan de lokale kleuterschool). Maar kom, ik ben toch op de nationale TV geweest. De mechelaars die kunnen profiteren van de talrijke schotelantennes van onze gebronzeerde vrienden hebben dit ongetwijfeld live gevolgd…

4 commentaires:

Anonyme a dit…

die afscheidsfeestjes gaan hier ook niet onopgemerkt voorbij:
De standaard (5 juni):
'Onze jongens' hebben het bont gemaakt tijdens een oefening in Benin. Een afscheidsdiner mondde uit in een heuse 'food fight' en een partijtje naaktzwemmen in het hotelzwembad.

Senegallier a dit…

ik lees het ook juist, foodfight is toch al een vooruitgang tov de 'Brochette enfant' van enkele jaren geleden...

Gelukkig hebben we doorgaans capabele ministers op defensie!

Senegallier a dit…

ter herinnering...

http://www.whatreallyhappened.com/
RANCHO/POLITICS/UN/peace.html

Griet a dit…

Ocharme die Française!
(Was ff aan t denken aan de rioolgeur in de badkamer, de schimmelkaas op de livingtafel, ...) Gelukkig maakt je charme alles goed ;).
Have fun en Belgique!
G