Benin-Senegal

Neen dit is helaas niet de finale van de Afrika-cup, beide ploegen doen wel mee maar zijn kansloos ten onder gegaan in de poules. Aan mijn supporteracties zal het niet gelegen hebben in ieder geval. Na een twee weekjes in Benin weet ik nog niet al teveel over het land, maar een vergelijking met Senegal dringt zich toch op:

-) Terwijl in Senegal de moslims overheersten is het hier in het noorden fifty-fifty. En iedereen gelooft nog wel ergens in traditionele godsdienst denk ik. Maar de beruchte voodoo-reputatie van Benin is toch eerder terug te vinden in het zuiden. Er wordt hier dus aanzienlijk meer bier gedronken ook, en de keuze is ruimer. Nu nog de Mechelsen Bruyne trachten te vinden.

-) Nu zal het eerste café waar doorgezakt werd in Cotonou toch wel niet “Teranga” genoemd hebben zeker? Teranga is Wolof (laten we zeggen Senegalees om het makkelijk te houden) voor ‘gastvrijheid’ en Senegal noemt zich graag ‘Land van de Teranga’. De eigenaar bleek een Libanees die nog in Senegal had gewoond.

-) Terwijl Kaolack stikte van de muggen en het er altijd heet was, is het hier proper en is het ’s morgens zelfs koud (jaja, met winterjas achterop de brommer) wegens de koude waaiende harmattan. Maar naar het schijnt zullen het vanaf april terug bak-toestanden zijn.

-) Ook in Natitingou is er een Senegalese gemeenschap, ik ben er al even mijn basis Wolof gaan etaleren en dit weekend hebben we afgesproken om de befaamde thee te nuttigen. De man in kwestie laat zich l’homme cravatte noemen en effectief, hij staat er elke dag in das (zien of hij het volhoudt in het warme seizoen)

-) De mensen zijn hier veel kalmer dan in Senegal. Weinig opdringende sjarels (wat een verschil aan de luchthaven ivm Dakar!) en nog niemand tegengekomen die informeert hoe ik hem in Europa binnenkrijg (afwachten maar of dat zo blijft). Integendeel, Benin lijkt vele inwijkelingen te hebben van over West-Afrika omwille van zijn stabiele karakter.

-) Iedereen hier in de stad spreekt een hartig woordje Frans en omwille van de wirwar aan talen spreken ze zelfs onderling Frans. In het zuiden is ‘Fon’ dan weer de omgangstaal. Mijn veldwerk is nog beperkt gebleven, maar ik verwacht dat op het platteland de graad aan Franse kennis omgekeerd evenredig zal zijn aan de afstand tot de stad.

-) Ik wilde net schrijven dat de coupures van elektriciteit bijzonder meevallen, ware het niet dat we net een hele dag van onderbrekingen achter de rug hebben, gelukkig altijd kort. Zo erg als in Kaolack zal het dus wel niet zijn.