Frans Soozen

De eerste weken trok ik nogal regelmatig op met onze Franse en Waalse Zuiderburen. Wat me vooral opviel is hoe uitgebreid ze kunnen babbelen over Frankrijk (ook onze eigen landgenoten) en het valt toch op dat er ergens een verschil zit in cultuur, vooral op het gebied van media. Wie wereldberoemd is in Frankrijk is mij volledig onbekend en legendarische televisieprogramma’s doen zelfs bij de meest uitgebreide beschrijving geen belletje rinkelen. De enige punten die ik kon scoren was dat ik naar Club Dorothée keek als kleine pagadder.

Ik kan me hier toch niet van de indruk ontdoen dat onze vrienden een heleboel missen. Toen ik informeerde of ze dan nooit een serie van de BBC voorgeschoteld krijgen hoorden ze het in Aix-en-Provence donderen. Dat wil zeggen, nog nooit gehoord van The Office, Little Brittain, Coupling, Fawlty Towers, Blackadder, laat staan Alan Partridge, het Eiland of In de Gloria. Dat limiteert me natuurlijk in de gesprekken, aangezien 85% van mijn standaardmopjes voor de vuilbak bestemd zijn. Wetende dat de overige 15% uit jeux-de-motjes bestaan is het niet moeilijk om door te hebben dat het publiek iets minder dankbaar is dan pakweg een doorsnee vlaamse tooghanger of neef en nichtje. In een poging om toch een kleine jeux-de-mot-database aan te leggen in de Franse taal en om mijn street-credibility bij een toekomstige verdwaalpartij in de Parijse banlieues op te schroeven, ziehier alvast de woorden die ik heb bijgeleerd uit de gesprekken die ik kon volgen.

Toubib=dokter
Thunes (frics, sous)= geld
Môme=kind
Bornes=kilometer
Bagnole=auto
Clopes=sigaretten
Shopper=kopen
Bosser=werken
Métropole=Frankrijk (om maar te zeggen dat Antwerpenaren nog niet de grootste navelstaarders ter wereld zijn)